کلید اتوماتیک 1000 آمپر اشنایدر چهار پل 50KA فیکس میکرولوجیک 2.0

بله می توان جایگزین کرد، ولی نیاز است تا یک جامپر و ترمینال جامپر در کلید تعبیه گردد و کلید NS بعد از جایگزینی میکرولوجیک، با دستگاه های تست ویژه، تست گردد تا به درجه عملیاتی برسد.

کنتاکت های قابل برنامه ریزی M2C با کمپکت های NS سازگار نیستند. برای سیگنالدهی، ماژول ورودی/خروجی یا کنتاکت M6C با میکرولوژیک P را می توان در نظر گرفت.

سیم بندی کلید اتوماتیک فیکس سری NS (با مکانیزم موتوری)

• MN: رله آندر ولتاژ
• MX: رله شنت
• A4: فرمان باز شدن الکتریکی(مکانیزم موتوری)
• A2: فرمان بسته شدن الکتریکی
• B4,A1: منبع تغذیه برای تجهیزات کنترلی و موتور دنده ای
• M1,M2,M3: ورودی ماژول vigi(میکرولوژیک7)
• T4,T3,T2,T1: نول خارجی
• -F1 و +F2: منبع تغذیه 24 ولت DC خارجی
• VN: کانکتور ولتاژ خارجی(باید در یک کلید اتوماتیک3پل، به نول متصل شود)
• Z1 = ZSI OUT SOURCE
• Z2 = ZSI OUT 
• Z3 = ZSI IN SOURCE
• Z4 = ZSI IN ST (short time)
• Z5 = ZSI IN GF (earth fault)

سیم بندی کنتاکت های نشانگر کلید اتوماتیک کمپکت NS

• OF3 / OF2 / OF1: کنتاکت های نشانگر
• SDE: کنتاکت نشانگر خطا(اتصال کوتاه، اضافه بار، خطای زمین)
• SD: کنتاکت نشانگر تریپ(عملکرد دستی)
• CAF2/CAF1: کنتاکت های اتصال سریع(دسته گردان)
• CAO2 / CAO1: کنتاکت های قطع سریع(دسته گردان)

 هماهنگی در قطع بین تمام کلیدهای اتوماتیک اشنایدر NS و NSX و کلیۀ خطاها (اضافه بار، جریان های اتصال کوتاه کم و زیاد) در هرنوع واحد حفاظتی وجود دارد. 

شماتیک مداری هماهنگی در قطع کلید اتوماتیک اشنایدر

• حداکثر شدت جریان اتصال کوتاه در بدترین شرایط : این پارامتر بر روی تجهیزات حفاظتی ثبت شده است و برای محاسبه اتصال کوتاه جهت انتخاب شینه و مقره استفاده می شود. کنترل ایستادگی کابل ها و تجهیزات قطع و وصل، همچنین توانایی ایستادگی آن ها در برابر نیروهای دینامیکی و شرایط دمایی هم باید مد نظر قرار داد. 

• حداقل شدت جریان اتصال کوتاه بین یک فاز و بدنه هادی حفاظتی در بدترین شرایط : این شدت جریان، برای کنترل تجهیزات حفاظتی (فیوز، کلید مینیاتوری، کلید اتوماتیک) به کار می رود و هدف از محاسبه آن دستیابی حداقل جریان اتصال کوتاه در برخورد یک فاز به هادی حفاظتی یا بدنه هادی، برای اطمینان از قطع مدار در مدت زمان ۰٫۴ ثانیه یا ۵ ثانیه (بسته به کاربرد مدار) و قبل از آسیب دیدگی سایر اجزاء مدار است.
• جریان نامی پیوسته (In): جریانی که پیش بینی می شود مدار در شرایط نامی از خود عبور دهد.
• اضافه بار (Ir): به اضافه جریانی گفته می شود که در مدار ایجاد شده است ولی اتصال کوتاه رخ نمی دهد و مدار توانایی تحمل آن را دارد. جریان بار تنظیمی یا جریان تنظیمی کلید برای کلیدهای اتوماتیک بین ۰٫۷ جریان نامی و خود جریان نامی کلید قابل تنظیم است.

0.7In<Ir<In

• جریان عملکرد (برای تجهیزات حفاظتی): جریان معینی که منجر به عملکرد حفاظت در زمان مشخص (از پیش تعیین شده) می شود.
• اضافه جریان: عبارتست از هر جریانی که بیشتر از مقدار نامی باشد. در مورد هادی ها، جریان نامی همان جریان مجاز هادی در نظر گرفته می شود.
• جریان مجاز: ماکزیمم جریانی که در شرایط معین می تواند برای مدت نامحدود از هادی عبور نماید بدون آنکه دمای آن در حالت دائمی از مرز مشخص تجاوز نماید.
• جریان اتصال کوتاه (Im): اضافه جریانی است که در اثر بروز اتصال کوتاه (که خود نتیجۀ قرار گرفتن یک امپدانس ناچیز بین قسمت های برق دار غیر هم پتانسیل است) در خلال کار عادی سیستم رخ می دهد. در کلیدهای اتوماتیک اشنایدر الکتریک، جریان اتصال کوتاه کلید بین ۵ تا ۱۰ برابر جریان نامی کلید، قابل تنظیم است.

5In<Im<10In

• آشکارسازی اضافه جریان: مکانیسمی که اگر جریان یک مدار برای مدت معینی از یک حد تعیین شده بیشتر شود، آن را تشخیص می دهد.
• جریان نشتی: جریانی است که در اثر اتصالی یا آسیب دیدن بخشی از مدار به وجود می آید و یا ایجاد مشکلات عایقی یا وجود هارمونیکی بین مدار الکتریکی و زمین یا بدنه هادی بیگانه، برقرار می شود. این جریان، جریانی است که از مسیر ناخواسته عبور می کند (جریان اتصال کوتاه جریان نشتی محسوب نمی شود).
• جریان باقیمانده: جمع جبری مقادیر آنی جریان هایی است که از همه هادی های برقدار یک مدار معین، در یک نقطه از تأسیسات الکتریکی عبور می کند. این جریان گاهی به غلط جریان اتصال به زمین نیز خوانده می شود.
• ظرفیت قطع نهایی کلید (Icu): بیانگر حداکثر مقدار موثر جریان اتصال کوتاهی است که کلید بدون تخریب شدن می تواند قطع کند. کلید بعد از ۳ دقیقه می تواند وصل مجدد شود.
• ظرفیت قطع سرویس کلید (Ics): جریان Ics ضعیف تر از Icu است و به صورت Rated Service Short Circuit Breaking نمایش داده می شود. با در نظر گرفتن Ics به عنوان قدرت قطع اتصال کوتاه بهره برداری نامی و شرایط قابل سرویس تجهیز، Icu به عنوان قدرت قطع اتصال کوتاه نهایی نامی و شرایط غیر قابل سرویس تجهیز و Isc به عنوان جریان اتصال کوتاه، رابطه Isc≤Ics≤Icu باید همواره برقرار باشد. برای حفاظت اضافه جریان بار ، جریان نامی کلید اتوماتیک باید به جریان بار نزدیک باشد یا نزدیک به آن تنظیم شود.
•    تأخیر بلند مدت کلید: بهتر است یادآوری کنیم منظور از این عبارت در زمان هایی است که با یک جریان بالای گذرا مانند زمان جریان اولیه یا راه اندازی موتور، رو به رو شویم. در این مواقع کلید اتوماتیک نباید جریان را به عنوان جریان خطا بشناسد و تریپ کند. این جریان پاسخ بار لحاظ می شود و کلید باید در یک مدت زمان مشخص جریان را از خود عبور دهد. اگر در مدت زمان طولانی کلید، جریان را عبور دهد خطا در راه اندازی موتور بوده است.
• جریان قطع کوتاه مدت مدار Isd: اگر بخواهیم توضیح مختصری در مورد قطع کوتاه مدت مدار بدهیم باید گفت، قطع کوتاه مدت به منظور selective یا ایجاد تمایز در سیستم به کار گرفته می شود. در زمان قطع کوتاه مدت، کلید میزان مشخصی از جریان را در یک مدت زمان کوتاه از خود عبور می دهد و در این زمان تجهیزات حفاظتی پایین دست می توانند بخشی از مدار که دچار اتصال کوتاه شده را بدون عمل کردن کلید بالا دست، از مدار جدا کنند. یا به عبارتی می توان گفت مقدار جریان اتصال کوتاهی که در صورت عبور آن از کلید حتی به مدت کوتاه، کلید مدار را قطع می کند، همان Isd است.
• Icw: حداکثر جریان اتصال کوتاه قابل تحمل کوتاه مدت کلیدها Icw نام دارد و به ازای بازۀ زمانی معین بیان می شود. به طور کلی این کلیدها دارای یک تأخیر زمانی کوتاه مدت و جریان نامی کوتاه مدت قابل تحمل هستند که قابلیت تنظیم دارند.

 کاربرد رله شنت در کلید اتوماتیک متفاوت است ولی بیشترین کاربرد رله شنت در کلید اتوماتیک به حفاظت مربوط می شود چون رله شنت در نهایت باید کلید را قطع کند. همچنین از رله شنت برای کنترل و فرمان دادن از راه دور و یا قطع و وصل کلید اتوماتیک از طریق کنترلرهایی مانند PLC استفاده می شود. کلیدهای حفاظتی اتوماتیک به صورت دستی قطع و وصل می شوند ولی با استفاده از رله شنت می توان این فرمان را هوشمند نمود؛ رله شنت در ولتاژهای ۲۴VDC ،۱۲۵VDC ،۲۵۰VDC ،۲۴VAC ،۱۲۵VAC ،۲۲۰VAC و ۳۸۰-۴۱۵VAC موجود است. 

اعمال یک تغذیه دائم به رله شنت MX، کلید اتوماتیک را در وضعیت خاموش نگه می دارد. آستانه عملکرد این رله بین ۰٫۷ تا ۱٫۱ ولتاژ نامی نوشته شده روی آن است و کارکرد به صورت قفل دائمی آن از ۰٫۸۵ تا ۱٫۱ ولتاژ نامی رله قرار داده شده است. زمان پاسخدهی کلید اتوماتیک به فرمان رله شنت ۵۰ میلی ثانیه است.

در واقع رله شنت بدون اینکه خطایی رخ داده شود می تواند کلید اتوماتیک را قطع می کند. این رله هنگامی که توسط جریانی (در حدود آمپر) تحریک شود عمل می کند. این جریان می تواند تحت هر ولتاژ کنترل مانند ۱۲، ۲۴ یا ۱۲۰ ولت و یا ولتاژ خط مصرف ۲۲۰ ولت تحریک شود. هنگامی که به رله ولتاژ فرمان داده شود ، فوراً کلید اتوماتیک را قطع می کند.

  این رله در حالتی که ولتاژ از حد مشخصی پایین تر رود و یا سطح ولتاژ به صفر برسد تحریک می گردد و می تواند ضمن قطع کردن کلید اصلی، یک سیگنال در خروجی تولید کند. نکته قابل توجه در عملکرد این رله آن است که در حالت بازگشت ولتاژ به سطح قابل قبول (وصل شدن مدار)، کلید به حالت وصل برنمی گردد و فقط با ریست کردن امکان وصل مجدد کلید به وجود می آید.

بنابراین این ویژگی رلۀ آندر ولتاژ، امکان وصل کلیدهای فشار ضعیف اصلی را به صورت صحیح و تدریجی، پس از هر قطعی مدار برای ما ایجاد می کند و بدین ترتیب از زیر بار رفتن شبکه، با بار کامل جلوگیری می کند.

مثلاً فرض کنید کلیدهای اصلی فشار قوی یک شبکه توزیع در طی یک خطا قطع گردند. معمولاً به دلیل آنکه این باز شدن کلید تحت خطا و بصورت خارج از انتظار صورت گرفته است، کلیه کلیدهای اصلی و فرعی که به بارها و یا تابلوهای توزیع می روند بسته باقی می مانند و حال اگر بخواهیم کلید اصلی فشار قوی را با حضور کلیه بارها در شبکه مجدداً ببندیم، یک جریان اضافه بار و حتی در حد اتصال کوتاه از شبکه بار به کلیدهای فشار قوی اعمال می گردد (جریان گذرای راه اندازی). جمع این جریان های راه اندازی ممکن است به حدی باشد که تجهیزات حفاظتی فشار قوی آنها را به صورت اضافه بار دائم و یا اتصال کوتاه مشاهده نمایند. بنابراین رله های حفاظتی کلیدهای فشار قوی هم عمل می کنند و کلید فشار قوی دوباره به صورت اتوماتیک قطع می گردد.

در شبکه های صنعتی و پست های داخلی، با مجهز کردن کلید اصلی فشار ضعیف به رله آندر ولتاژ، این مشکل را برطرف می شود. زیرا با باز شدن کلید اصلی فشار قوی تحت هر خطا، به دلیل صفر شدن سطح ولتاژ در رلۀ آندر ولتاژ، کلید اصلی فشار ضعیف باز می ماند. در این حالت تا زمان وصل شدن کلید اصلی فشار قوی، کلید اصلی فشار ضعیف را باز نگه می دارد. بنابراین در هنگام وصل مجدد کلید فشار قوی، شبکه در بی باری بسر می برد و می توان با برنامه ریزی پس از وصل شبکه، کلیدهای فشار ضعیف را بصورت مرحله ای زیر بار برد. به دلیل این بارگذاری مرحله ای، جریان های راه اندازی به شکل اتصال کوتاه پدید نمی آید.