پی ال سی اشنایدر 20 ورودی – خروجی تغذیه 24 ولت DC بدون کلاک

پی ال سی زلیو 20 ورودی – خروجی تغذیه 24 ولت DC بدون کلاک اشنایدر الکتریک

پی ال سی اشنایدر با کد فنی SR2A201BD سری Zelio Logic برای سیستم‌های اتوماسیون ساده استفاده می‌شود و 20 عدد ورودی و خروجی دارد. این تجهیز با یک نمایشگر تولید و عرضه می‌شود و ساعت (کلک) ندارد. این قطعه با هر بار روشن کردن حافظه برنامه را بررسی می‌کند. برنامه‌ریزی این ماژول‌ها به دو روش انجام می‌شود. با استفاده از کلیدهای کنترلی و زبان برنامه‌نویسی Ladder می‌توان مستقیم روی صفحه نمایش آن‌ها را برنامه‌ریزی کرد. علاوه بر این با استفاده از نرم‌افزار Zelio Soft PC و با کمک دو زبان Ladder یا FBD برنامه‌ریزی می‌شوند. در این پی ال سی 8 رله خروجی با کنتاکت باز و 12 ورودی دیجیتالی وجود دارد. این تجهیز با ولتاژ 24 ولت DC تغذیه می‌شود و حداکثر جریان تغذیه آن 100 میلی آمپر با مصرف برق 6 وات است. درجه حفاظت این قطعه IP20 و IP40 است و 380 گرم وزن دارد. راه اندازی و برنامه ریزی پی ال سیZelio Logic بسیار ساده است.

مروری بر رله های هوشمند، پی ال سی اشنایدر الکتریک

مبحث کنترل در پروژه‌های تاسیسات الکتریکی همواره از اهمیت ویژه‌ای برخوردار بوده است. هدف اولیه از ایجاد تاسیسات، باز و بسته کردن یک کلید قدرت از طریق اعمال یک سیگنال جریان ضعیف است. اعمال سیگنال بر اساس دریافت سیگنال‌های ورودی از یک سلسله عملیات یا داده‌ها و یا خروجی‌ها است. در طی سالیان متمادی این عملیات به وسیله تابلوهای فرمان که مجهز به ده‌ها و صدها رله مکانیکی (کلید مینیاتوری) است انجام می‌شد.

این رله ها عمدتاً مجهز به کویل‌های 6، 12، 24، 48 یا 120 ولت از نوع DC یا گاهی AC بودند و اکثر آنها 2 تا 6 کنتاکت NO و NC داشتند. مدار کنترلی که برای اتصال این کنتاکت‌ها طراحی شده بود، سبب به وجود آمدن حجم بسیار زیادی سیم در داخل تابلو می‌شد و وقتی که درب این تابلوها باز می‌شد با هزاران سیم کلاف شده رو به رو می شدیم که ارتباط بین رله‌ها و کنتاکت‌ها، ورودی‌ها و خروجی‌ها را برقرار می‌کردند؛ که خود سبب می‌شد که ساخت این تابلوها بسیار وقت‌گیر و نگهداری و تعمیر آنها مشکل باشد.

اما مهمترین اشکال و نقطه ضعف این سیستم‌ها، نداشتن قابلیت انعطاف در ایجاد تغییرات روی سیستم کنترل بود. یعنی اگر کسی قصد داشت تا کوچکترین تغییری روی ورودی سیستم اعمال کند، مستلزم کار زیاد بر روی سیم‌کشی تابلوی فرمان و گاهی ایجاد تغییرات کلی در تجهیزات تابلو بود؛ که این عمل باعث درهم ریختگی تابلو و ایجاد خطاهای احتمالی بر روی آن می‌شد.

با به وجود آمدن کامپیتورهای شخصی و به کارگیری آنها در صنعت، تحول شگرفی در این زمینه پدید آمد. اما کامپیوترها ورودی باینری قبول می‌کردند و همچنین جهت معرفی یک سیگنال الکتریکی نیاز بود که از درگاه‌های ورودی (Interface) که اطلاعات سیگنال‌ها را به باینری تبدیل کند استفاده می‌شد. این امر علاوه بر هزینه بر بودن، در دسترس عموم نیز نبود و یا باید به صورت اختصاصی ساخته می شد.

به همین خاطر حاصل ترکیب سیستم‌های کامپیوتر شخصی و سیستم‌های رله‌ای و مکانیکی در یک تکنولوژی جدید، PLCها پا به عرصه صنعت گذاشتند. PLCها علاوه بر دارا بودن سرعت پردازش کامپیوترهای شخصی، امکان دریافت سیگنال‌های معمولی و غیر باینری را نیز داشتند. لازم به ذکر است که اولین نمونه PLC به نام Modicon از محصولات شرکت اشنایدر الکتریک است.